Sa isang maliit na baryo sa tabi ng dagat, may isang kabataan na nagngangalang Marco. Si Marco ay kilala bilang isang tahimik na tao na madalas ayaw makipag-usap sa mga tao. Sa bawat pagtawag ng kanyang guro para sa klase, siya'y laging nakaupo sa likod, hindi nagtatangkang magtaas ng kamay. Isang umaga, habang naglalakad siya sa mahaba at mabuhanging baybayin, nakakita siya ng isang grupo ng mga kabataan na nagtutulungan sa isang proyekto para sa kanilang paaralan. Ang mga kabataang ito, mula sa mahuhusay na mangingisda hanggang sa mga batang nag-aaral ng iba't ibang sining, ay puno ng tiwala. Habang sila'y nasa kanilang talakayan, sinasabi nila ang kanilang mga ideya na may katiting na sigla, at ang bawat sagot ay tila isang alon na dumadampi sa dalampasigan. Naisip ni Marco, 'Bakit hindi ko ito kayang gawin? Bakit ang hirap makipag-usap?'
Nang umuwi siya, nagdala siya ng matinding pag-iisip. Umupo siya sa kanyang silid, sa tabi ng kanyang paboritong koleksyon ng mga libro at pelikula. 'Paano ko ba mapapabuti ang aking kakayahan sa pagsasalita? Ano ang mga dapat kong gawin?' Napag-isipan niyang mag-practice sa harap ng salamin. Isang magandang araw, nakasabay niyang naglakad ang kanyang magandang kapatid na si Ana. Nagsimula siyang makipag-usap sa kanya tungkol sa kanyang mga paboritong kwento. Sa bawat pagkakataon na siya ay nagsasalita, sinubukan niyang ilabas ang kanyang mga opinyon, nagbibigay ng mga argumento kung bakit ang kanyang paboritong libro o pelikula ay dapat panoorin ng lahat. Kapag may tinatanong siya si Ana, sinisikap niyang sagutin ito nang may kaalaman at pananampalataya sa sarili.
Makalipas ang ilang linggo ng pagsasanay, dumating ang araw ng kanilang proyekto. Sa kabila ng kanyang takot at kaba, nagdesisyon si Marco na ipakita ang kanyang mga natutunan. Sa harap ng kanyang mga kaklase, hinawakan niya ang kanyang mga tala at nagpasimula. Narinig niyang ang tibok ng kanyang puso ay tila tambol habang sinasagot niya ang mga tanong at nag-uugnay sa mga ideya ng kanyang mga kasama. Sa kanyang pagbibigay ng presentasyon, naramdaman ni Marco ang pagtanggap mula sa kanyang mga kaklase. Bawat papuri at bawat tanong na kanyang sinasagot ay nagpadagdag ng kanyang tiwala sa sarili. "Ang tiwala sa sarili ay hindi lamang tungkol sa pagsasalita; ito rin ay tungkol sa pagpapahayag ng ating mga ideya na may kaugnayan sa iba," ang magsisilibing mantra ni Marco sa kanyang isipan.
Sa huli, hindi lang siya nakinabang, kundi pati na rin ang kanyang mga kasama. Sa pagtatapos ng proyekto, napansin niya ang mga ngiti at palakpakan, hindi lamang para sa kanya kundi para sa lahat. Pare-pareho silang gumawa ng makabuluhang kontribusyon sa kanilang proyekto. Ngayon, si Marco ay hindi na lamang tagapanood; siya ay isang aktibong kalahok. Natutunan niyang ang pagsasalita nang may tiwala ay mahalaga hindi lamang sa paaralan kundi pati na rin sa kanyang buhay. Mula sa araw na iyon, siya ay naging inspirasyon sa kanyang mga kaibigan, proving that everyone can find their voice and be heard.
